ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

extract (verb) ექსტრაქცია (1)
To transfer a solute from a liquid phase to another immiscible or partially miscible liquid phase in contact with it. The term is also applied to the dissolution of material from a solid phase with a liquid in which it is not wholly soluble (i.e. leaching). გახსნილი ნივთიერების გადატანა თხევადი ფაზიდან სხვა შეურეველ ან ნაწილობრივ შერევად თხევად ფაზაში მასთან შეხებით. ტერმინი ასევე გამოიყენება მყარი ფაზიდან მასალის გახსნისას სითხეში, რომელშიც მყარი ფაზა მთლიანად არ არის ხსნადი.
See also: solvent extraction ასევე იხილეთ: გამხსნელით ექსტრაქცია
Source | წყარო:
  1. PAC, 1993, 65, 2373 (Nomenclature for liquid-liquid distribution (solvent extraction) (IUPAC Recommendations 1993)) on page 2377
  2. Orange Book, p. 95