ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

exposure (1) ექსპოზიცია (1)
in medicinal chemistry სამედიცინო ქიმიაში
  1. Concentration, amount or intensity of a particular physical or chemical agent or environmental agent that reaches the target population, organism, organ, tissue, or cell, usually expressed in numerical terms of concentration, duration, and frequency (for chemical agents and micro- organisms) or intensity (for physical agents).
  2. Process by which a substance becomes available for absorption by the target population, organism, organ, tissue or cell, by any route.
  1. კონკრეტული ფიზიკური ან ქიმიური აგენტის ან გარემოს აგენტის კონცენტრაცია, რაოდენობა ან ინტენსივობა, რომელიც აღწევს სამიზნე პოპულაციას, ორგანიზმს, ორგანოს, ქსოვილს ან უჯრედს, როგორც წესი, გამოისახება კონცენტრაციის, ხანგრძლივობისა და სიხშირის რიცხვითი მნიშვნელობებით (ქიმიური აგენტებისთვის და მიკროორგანიზმებსთვისი) ან ინტენსიურობით (ფიზიკური აგენტებისთვის).
  2. პროცესი, რომლის დროსაც ნივთიერება ხელმისაწვდომი ხდება სამიზნე პოპულაციის, ორგანიზმის, ორგანოს, ქსოვილის ან უჯრედის მიერ შეწოვისთვის, ნებისმიერი გზით.
Source | წყარო:

PAC, 2004, 76, 1033 (Glossary of terms used in toxicokinetics (IUPAC Recommendations 2003)) on page 1051