სიახლეები
ელიზბარ ელიზბარაშვილი: იქნებ დამიძახონ
ჰიდროქსიქლოროქინი- ეს ჩემი ნამდვილი სახელია. გაგიჭირდათ წარმოთქმა? რა ვქნა, ასე დამარქვეს. თქვენთვისაც ხომ არავის უკითხავს, სახელს რომ გარქმევდნენ. ჰოდა, მეც არავინ მკითხა. არადა ბევრს უჭირს მისი დამახსოვრება. ამიტომ პლაქველინი დავირქვი. ამ სახელით უფრო მიცნობენ.მე მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ მოვევლინე ქვეყნიერებას. მსოფლიო მოქალაქედ დავიბადე. მოკლედ, სამშობლო თან არ მაქვს და თან ყველგან მაქვს. მამაჩემიც, ქლოროქინი, ჩემსავით იყო. 1934 წელს გაჩნდა ბაიერის მამულებში ჰანს ანდერესაგის დახმარებით. სანამ ქვეყნიერების სამსახურში იყო, ბევრ ვირუსსა და ოხრობას მოსჭრა თავი. მაგრამ ცოტა ფიცხი ბუნების მოლეკულა გახლდათ, მუშაობისას ზოგჯერ პაციენტებსაც ეუხეშებოდა ხოლმე, ამიტომ ნელ-ნელა აქციეს ზურგი. თუმცა დიდება ვერ დაუკარგეს. ამასობაში მეც მოვევლინე ქვეყნიერებას. დღეს თუ რამეს წარმოვადგენ, მამაჩემის დამსახურებაა. მეც მისი დიდებით მიცნობენ. ერთი ეგაა, რომ მასზე რბილი ხასიათისა ვარ, ამიტომ მომდურავი ცოტა მყავს, თორემ მამაჩემს რომ უჭრიდა ხმალი, ისე უნდა. მასთან რას მივალ…
სტატია სრულად იხილეთ ინტერნეტგაზეთ mastsavlebeli.ge-ზე
გამოქვეყნებულია: 08-07-2020
