ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

stability constant სტაბილურობის მუდმივა
An equilibrium constant that expresses the propensity of a substance to form from its component parts. The larger the stability constant, the more stable is the species. The stability constant (formation constant) is the reciprocal of the instability constant (dissociation constant). წონასწორობის მუდმივა, რომელიც გამოხატავს ნივთიერების მისი შემადგენელი ნაწილებიდან წარმოქმნისადმი მიდრეკილებას. რაც უფრო დიდია სტაბილურობის მუდმივა, მით უფრო სტაბილურია ნაწილაკი. მდგრადობის მუდმივა (წარმოქმნის მუდმივა) არის არასტაბილურობის მუდმივას (დისოციაციის მუდმივა) შებრუნებული სიდიდე.
Source | წყარო:

PAC, 1997, 69, 1251 (Glossary of terms used in bioinorganic chemistry (IUPAC Recommendations 1997)) on page 1298