ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

specific (1) სპეციფიკური
in analysis ანალიზში
A term which expresses qualitatively the extent to which other substances interfere with the determination of a substance according to a given procedure. Specific is considered to be the ultimate of selective, meaning that no interferences are supposed to occur. ტერმინი, რომელიც თვისობრივად გამოხატავს ხარისხს, თუ მოცემული მეთოდის პირობებში რამდენად ერევიან სხვა ნივთიერებები მიზნობრივი ნაერთის განსაზღვრაში. სპეციფიკურობა ითვლება შერჩევის უმაღლეს კატეგორიად და შესაბამისად, მიზნობრივ გაზომვაში არ უნდა იყოს ხელისშემშლელი მომენტები.
Source | წყარო:

PAC, 1983, 55, 553 (Recommendations for the usage of selective, selectivity and related terms in analytical chemistry) on page 555