ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

solvation სოლვატავია
Any stabilizing interaction of a solute (or solute moiety) and the solvent or a similar interaction of solvent with groups of an insoluble material (i.e. the ionic groups of an ion-exchange resin). Such interactions generally involve electrostatic forces and van der Waals forces, as well as chemically more specific effects such as hydrogen bond formation. სოლიუტისა (ან სოლიუტის ფრაგმენტის) და გამხსნელის ნებისმიერი მასტაბილიზებელი ურთიერთქმედება ან უხსნადი ნაერთების ჯგუფებთან გამხსნელის მსგავსი ურთიერთქმედება (მაგ. იონმიმოცვლის ფისის იონური ჯგუფები). ასეთი ურთიერთქმედება ზოგადად მოიცავს ელექტროსტატიკურ ძალებს და ვან დერ ვაალის ძალებს, თუმცა ასევე შესაძლებელია ქიმიურად უფრო სპეციფიკური ეფექტებიც, როგორიცაა წყალბადური ბმის ფორმირება.
Source | წყარო:
PAC, 1994, 66, 1077 (Glossary of terms used in physical organic chemistry (IUPAC Recommendations 1994)) on page 1164