ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

solution ხსნარი
A liquid or solid phase containing more than one substance, when for convenience one (or more) substance, which is called the solvent, is treated differently from the other substances, which are called solutes. თხევადი ან მყარი ფაზა, რომელიც შეიცავს ერთზე მეტ ნივთიერებას. მოხერხებულობისთვის ნივთიერებას, რომელიც მეტი რაოდენობითაა, გამხსნელი ეწოდება, ხოლო დანარჩენ ნივთიერებს - გახსნილი (სოლიუტი). 
Source | წყარო:
  • PAC, 1994, 66, 533 (Standard quantities in chemical thermodynamics. Fugacities, activities and equilibrium constants for pure and mixed phases (IUPAC Recommendations 1994)) on page 535 Orange Book, p. 83
  • PAC, 1990, 62, 2167 (Glossary of atmospheric chemistry terms (Recommendations 1990)) on page 2214
  •