ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

solar radiation მზის გამოსხივება
in atmospheric chemistry ატმოსფერულ ქიმიაში
The electromagnetic radiation emitted by the sun. The total range of wavelengths of light emitted by the sun (99.9% in the range from 150 to 4000 nm) is filtered on entering the earth”s atmosphere, largely through the absorption by oxygen, ozone, water vapour and carbon dioxide. Near sea level only light of wavelengths longer than about 290 nm is present. The light from 290-400 nm is effective in inducing important photochemical processes since absorption by the important trace gases, ozone, nitrogen dioxide, aldehydes, ketones, etc., is significant in this region. მზის მიერ გამოსხივებული ელექტრომაგნიტური რადიაცია.  მზის მიერ გამოსხივებული სინათლის ტალღის სიგრძის მთლიანი დიაპაზონი (99,9%  150-დან 4000 ნმ-მდე დიაპაზონში) იფილტრება დედამიწის ატმოსფეროში შემოსვლისას, ძირითადად ჟანგბადის, ოზონის, წყლის ორთქლისა და ნახშირორჟანგის მიერ შთანთქმით. ზღვის დონესთან ახლოს არის მხოლოდ 290 ნმ-ზე მეტი ტალღის სიგრძის სინათლე. 290-400 ნმ დიაპაზონის სხივები ეფექტურია მნიშვნელოვანი ფოტოქიმიური პროცესების ინდუცირებისთვის, ვინაიდან ამ რეგიონის ტალღას შთანთქავს უმეტესი კვალის სახით არსებული აირები, ოზონი, აზოტის დიოქსიდი, ალდეჰიდები, კეტონები და სხვა.
Source | წყარო:
PAC, 1990, 62, 2167 (Glossary of atmospheric chemistry terms (Recommendations 1990)) on page 2214