ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

principal ion მთავარი იონი
in mass spectrometry მას-სპექტრომეტრიაში

A molecular or fragment ion which is made up of the most abundant isotopes of each of its atomic constituents. In the case of compounds that have been artifically isotopically enriched in one or more positions such as CH313CH3 or CH2D2 the principal ion may be defined by treating the heavy isotopes as new atomic species. Thus, in the above two examples, the principal ions would be of masses 31 and 18, respectively.

მოლეკულური ან ფრაგმენტული იონი, რომელიც შედგება მისი თითოეული ატომის ელემენტების      ყველაზე გავრცელებული იზოტოპებისგან. იმ ნაერთების შემთხვევაში, რომლებიც ხელოვნურად იზოტოპურად გამდიდრებულია ერთ ან მეტ პოზიციაზე, როგორიცაა CH313CH3 ან CH2D2, ძირითადი იონი შეიძლება   მძიმე იზოტოპების, როგორც ახალი ატომური ნაწილაკების,  დამუშავებით. ამრიგად, ზემოთ მოცემულ ორ მაგალითში, ძირითადი იონები იქნება შესაბამისად მასით 31 და 18.

Source | წყარო:
PAC, 1991, 63, 1541 (Recommendations for nomenclature and symbolism for mass spectroscopy (including an appendix of terms used in vacuum technology). (Recommendations 1991)) on page 1550