ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

polymer surfactant პოლიმერული ზედაპირულად აქტიური ნივთიერება
Polymer that lowers the surface tension of the medium in which it is dissolved, or the interfacial tension with another phase, or both. პოლიმერი, რომელიც ამცირებს იმ გარემოს ზედაპირულ დაჭიმულობას, რომელშიც ის იხსნება, ან ფაზათაშორის ზედაპირულ დაჭიმულობას სხვა ფაზასთან, ან ორივეს ერთდროულად.
Source | წყარო:
PAC, 2004, 76, 889 (Definitions of terms relating to reactions of polymers and to functional polymeric materials (IUPAC Recommendations 2003)) on page 903