ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

photovoltaic cell ფოტოგალვანური ელემენტი
A solid state device, usually a semiconductor such as silicon, which absorbs photons with energies higher than or equal to the bandgap energy and simultaneously produces electric power. მოწყობილობა მყარ მდგომარეობაში, ჩვეულებრივ, ნახევარგამტარი (მაგ. სილიციუმი), რომელიც შთანთქავს ფოტონებს ზოლებს შორის ენერგიაზე უფრო მაღალი ან ტოლი ენერგიით და ერთდროულად წარმოქმნის ელექტროენერგიას.
Source | წყარო:
  • PAC, 1996, 68, 2223 (Glossary of terms used in photochemistry (IUPAC Recommendations 1996)) on page 2265
  • PAC, 1991, 63, 569 (Terminology in semiconductor electrochemistry and photoelectrochemical energy conversion (Recommendations 1991)) on page 593