ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

photoemissive detector ფოტოემისიური დეტექტორი
A detector in which a photon interacts with a solid surface, which is called the photocathode, or a gas, releasing a photoelectron. This process is called the external photoelectric effect. The photoelectrons are collected by an electrode at positive electric potential, i.e. the anode. დეტექტორი, რომელშიც ფოტონი ურთიერთქმედებს მყარ ზედაპირთან, ფოტოკათოდთან, ან აირი, რომელიც გამოყოფს ფოტოელექტრონს. ამ პროცესს გარე ფოტოელექტრული ეფექტი ეწოდება. ფოტოელექტრონები გროვდება ელექტროდზე დადებითი ელექტრული პოტენციალით, ანუ ანოდზე.
Source | წყარო:
PAC, 1995, 67, 1745 (Nomenclature, symbols, units and their usage in spectrochemical analysis-XI. Detection of radiation (IUPAC Recommendations 1995)) on page 1752