ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

photoelectrochemical cell ფოტოელექტროქიმიური ელემენტი
An electrochemical cell in which current and a voltage are simultaneously produced upon absorption of light by one or more of the electrodes. Usually at least one of the electrodes is a semiconductor. ელექტროქიმიური ელემენტი, რომელშიც დენი და ძაბვა ერთდროულად წარმოიქმნება ერთი ან რამდენიმე ელექტროდის მიერ სინათლის შთანთქმისას. როგორც წესი, ერთ-ერთი ელექტროდი მაინც არის ნახევარგამტარი.
See also: photovoltaic cell | photoelectrolytic cell | photogalvanic cell | ასევე იხილეთ: ფოტოგალვანური ელემენტი | ფოტოელექტრული ელემენტი |
Source | წყარო:
  1. PAC, 1996, 68, 2223 (Glossary of terms used in photochemistry (IUPAC Recommendations 1996)) on page 2260
  2. PAC, 1991, 63, 569 (Terminology in semiconductor electrochemistry and photoelectrochemical energy conversion (Recommendations 1991)) on page 593