ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

matrix isolation მატრიცის იზოლირება
A term which refers to the isolation of a reactive or unstable species by dilution in an inert matrix (argon, nitrogen, etc.), usually condensed on a window or in an optical cell at low temperature, to preserve its structure for identification by spectroscopic or other means. ტერმინი, რომელიც ეხება რეაქციისუნარიანი ან არასტაბილური ნაწილაკების გამოყოფას ინერტულ მატრიცაში (არგონი, აზოტი და ა.შ.) განზავებით, რომელიც ჩვეულებრივ დაბალ ტემპერატურაზე კონდენსირდება ფანჯარაზე ან ოპტიკურ კიუვეტაში, რათა შეინარჩუნოს სტრუქტურა სპექტროსკოპულად ან სხვა საშუალებებით იდენტიფიცირებისათვის.
Source | წყარო:
  1. PAC, 1994, 66, 1077 (Glossary of terms used in physical organic chemistry (IUPAC Recommendations 1994)) on page 1138
  2. PAC, 1990, 62, 2167 (Glossary of atmospheric chemistry terms (Recommendations 1990)) on page 2200