ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

inhibitor ინჰიბიტორი
Also contains definition of: enzyme inhibitor

A substance that diminishes the rate of a chemical reaction; the process is called inhibition. Inhibitors are sometimes called negative catalysts, but since the action of an inhibitor is fundamentally different from that of a catalyst, this terminology is discouraged. In contrast to a catalyst, an inhibitor may be consumed during the course of a reaction. In enzyme-catalysed reactions an inhibitor frequently acts by binding to the enzyme, in which case it may be called an enzyme inhibitor.

ნივთიერება, რომელიც ამცირებს ქიმიური რეაქციის სიჩქარეს. პროცესს ეწოდება ინჰიბირება. ინჰიბიტორებს ზოგჯერ უარყოფით კატალიზატორებსაც უწოდებენ, მაგრამ რადგან ინჰიბიტორის მოქმედება ფუნდამენტურად განსხვავდება კატალიზატორისგან, ამ ტერმინის გამოყენება არასწორია. კატალიზატორისგან განსხვავებით, ინჰიბიტორი შეიძლება დაიხარჯოს რეაქციის დროს. ფერმენტით კატალიზებული რეაქციების დროს ინჰიბიტორი ხშირად მოქმედებს ფერმენტთან შეკავშირებით.  ასეთ შემთხვევაში მას შეიძლება ეწოდოს ფერმენტული ინჰიბიტორი.
See also: effector ასევე იხილეთ: ეფექტორი
Source | წყარო:
  1. PAC, 1993, 65, 2291 (Nomenclature of kinetic methods of analysis (IUPAC Recommendations 1993)) on page 2295

PAC, 1991, 63, 1227 (Manual on catalyst characterization (Recommendations 1991)) on page 1244