ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

immobilization იმობილიზაცია
in biotechnology ბიოტექნოლოგიაში
The technique used for the physical or chemical fixation of cells, organelles, enzymes, or other proteins (e.g. monoclonal antibodies ) onto a solid support, into a solid matrix or retained by a membrane, in order to increase their stability and make possible their repeated or continued use. The principle is also used for affinity chromatography. მეთოდი, რომელიც გამოიყენება უჯრედების, ორგანოიდების, ფერმენტების ან სხვა ცილების (მაგ. მონოკლონური ანტისხეულების) ფიზიკური ან ქიმიური ფიქსაციისთვის მყარ სარჩულზე, მყარ მატრიცაში ან მემბრანაზე, მათი სტაბილურობის გაზრდისა და განმეორებითი ან მუდმივი გამოყენების მიზნით. პრინციპი ასევე გამოიყენება აფინური ქრომატოგრაფიისთვის.
Source | წყარო:
PAC, 1992, 64, 143 (Glossary for chemists of terms used in biotechnology (IUPAC Recommendations 1992)) on page 157