ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

heliochromism ჰელიოქრომიზმი
Applied to photochromic compounds possessing a high efficiency for colouring with near-ultraviolet radiation and a low efficiency for bleaching with visible radiation, but a moderate efficiency for thermal fading at ambient temperature. These compounds are activated by unfiltered sunlight and deactivated under diffuse daylight conditions, therefore being suitable for sun-lens applications. გამოიყენება ფოტოქრომული ნაერთებისთვის, რომლებსაც აქვთ მაღალი ეფექტურობა ახლო-ულტრაიისფერი გამოსხივებით შეფერვისთვის და დაბალი ეფექტურობა ხილული გამოსხივებით გათეთრებისთვის, მაგრამ ზომიერი ეფექტურობა თერმული გაუფერულებისთვის ოთახის ტემპერატურაზე. ეს ნაერთები აქტიურდება მზის გაუფილტრავი სინათლით და დეაქტივირდება დიფუზური დღის სინათლის პირობებში, ამიტომ ვარგისია მზის ლინზებში გამოყენებისთვის.
Source | წყარო:
PAC, 2007, 79, 293 (Glossary of terms used in photochemistry, 3rd edition (IUPAC Recommendations 2006)) on page 350