ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

fragmentation ფრაგმენტაცია
  1. The heterolytic cleavage of a molecule according to the general reaction:

where a-b is an electrofuge and X is a nucleofuge (which may emerge from the reaction in combined form), and the middle group affords the unsaturated fragment c=d. For example,                        

  1. The breakdown of a radical into a diamagnetic molecule or ion and a smaller radical, e.g.

  1. The breakdown of a radical ion in a mass spectrometer or in solution, forming an ion of lower molar mass and a radical, e.g.

  1. მოლეკულის ჰეტეროლიზური გახლეჩვა ზოგადი რეაქციის მიხედვით

სადაც a-b არის ელექტროფუჯი და X არის ნუკლეოფუჯი (რომელიც შეიძლება გამოიყოს რეაქციის შედეგად კომბინირებული ფორმით), ხოლო შუა ჯგუფი იძლევა უჯერ ფრაგმენტს c=d. მაგალითად,                                       

  1. რადიკალის დაშლა დიამაგნიტურ მოლეკულად ან იონად და უფრო მცირე რადიკალად, ე.ი.

  1. რადიკალური იონის დაშლა მას-სპექტრომეტრში ან ხსნარში დაბალი მოლური მასის იონის და რადიკალის წარმოქმნით, მაგალითად, წარმოიქმნება ნაკლები მოლური მასის იონი და რადიკალი, ე.ი.

See also: fragmentation reaction ასევე იხილეთ: ფრაგმენტაციის რეაქცია
Source | წყარო:

PAC, 1994, 66, 1077 (Glossary of terms used in physical organic chemistry (IUPAC Recommendations 1994)) on page 1116