ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

fractionation (1) ფრაქციონირება (1)
of analytes საკვლევი ნივთიერებების
Process of classification of an analyte or a group of analytes from a sample according to physical (e.g., size, solubility) or chemical (e.g., bonding, reactivity) properties. საკვლევი ნიმუშიდან საანალიზო ნივთიერების ან საანალიზო ნივთიერებების ჯგუფის კლასიფიკაციის პროცესი ფიზიკური (მაგ. ზომა, ხსნადობა) ან ქიმიური (მაგ. ბმა, რეაქციისუნარიანობა ) თვისებების მიხედვით.
Source | წყარო:

PAC, 2004, 76, 1033 (Glossary of terms used in toxicokinetics (IUPAC Recommendations 2003)) on page 1052