ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

field effect ველის ეფექტი
An experimentally observable effect symbolized by F (on reaction rates, etc.) of intramolecular coulombic interaction between the centre of interest and a remote unipole or dipole, by direct action through space rather than through bonds. The magnitude of the field effect (or "direct effect") depends on the unipolar charge/dipole moment, orientation of dipole, shortest distance between the centre of interest and the remote unipole or dipole, and on the effective dielectric constant. ექსპერიმენტულად გამოვლენილი ეფექტი, რომლის სიმბოლოა F (რეაქციის სიჩქარეზე და ა.შ.) და წარმოადგენს ინტრამოლეკულურ კულონურ ურთიერთქმედებას სამიზნე ცენტრსა და შორეულ უნიპოლს ან დიპოლს შორის, პირდაპირი მოქმედებით სივრცეში და არა ბმების მეშვეობით. ველის ეფექტის (ან "პირდაპირი ეფექტის") სიდიდე დამოკიდებულია მონოპოლარულ მუხტზე/დიპოლურ მომენტზე, დიპოლის ორიენტაციაზე, სამიზნე ცენტრსა და დაშორებულ უნიპოლს ან დიპოლს შორის უმოკლეს მანძილზე და ეფექტურ დიელექტრიკულ მუდმივაზე.
See also: electronic effect | inductive effect | ასევე იხილეთ: ელექტრონული ეფექტი | ინდუქციური ეფექტი |
Source | წყარო:

PAC, 1994, 66, 1077 (Glossary of terms used in physical organic chemistry (IUPAC Recommendations 1994)) on page 1115