ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

denaturation (1) დენატურაცია (1)
of a macromolecule მაკრომოლეკულის
The process of partial or total alteration of the native structure of a macromolecule resulting from the loss of tertiary or tertiary and secondary structure that is a consequence of the disruption of stabilizing weak bonds. Denaturation can occur when proteins and nucleic acids are subjected to elevated temperature or to extremes of pH, or to non-physiological concentrations of salt, organic solvents, urea or other chemical agents. მაკრომოლეკულის ნატიური სტრუქტურის ნაწილობრივი ან სრული ცვლილება, რომელიც გამოწვეულია მასტაბილიზებელი სუსტი ბმების გაწყვეტის შედეგად მესამეული ან მესამეული და მეორეული სტრუქტურის დაკარგვით.. დენატურაცია შესაძლებელია ცილებზე ან და ნუკლეინის მჟავებზე მაღალი ტემპერატურის, მაღალი ან დაბალი pH-ის ზემოქმედებით, ასევე დენატურაციას იწვევს მარილის, ორგანული გამხსნელების, შარდოვანას ან სხვა ქიმიურ აგენტთა არაფიზიოლოგიური კონცენტრაციების მოქმედება.
Source | წყარო:

1.PAC, 1992, 64, 143 (Glossary for chemists of terms used in biotechnology (IUPAC Recommendations 1992)) on page 151

2.PAC, 1994, 66, 2587 (Glossary of bioanalytical nomenclature - Part 1: General terminology, body fluids, enzymology, immunology (IUPAC Recommendations 1994)) on page 2593