| The fractional amount of crystallinity in the polymer sample (wc for mass fraction; ϕc for volume fraction).
Notes:
- The assumption is made that the sample can be subdivided into a crystalline phase and an amorphous phase (the so-called two-phase model).
- Both phases are assumed to have properties identical with those of their ideal states, with no influence of interfaces.
- The degree of crystallinity may be expressed either as the mass fraction or as the volume fraction, the two quantities being related by wc = ϕc ñc / ñ , where ñ and ñc are the densities of the entire sample and of the crystalline fraction, respectively.
- The degree of crystallinity can be determined by several experimental techniques; among the most commonly used are: (i) X-ray diffraction, (ii) calorimetry, (iii) density measurements, and (iv) infrared spectroscopy (IR).
|
კრისტალურობის წილი პოლიმერის ნიმუშში (wc მასური წილისათვის; ϕc მოცულობითი წილისათვის).
შენიშვნები:
- ივარაუდება, რომ ნიმუში შეიძლება დაიყოს კრისტალურ და ამორფულ ფაზებად (ე. წ. ორფაზიანი მოდელი).
- ივარაუდება, რომ ორივე ფაზას გააჩნია მათი იდეალური მდგომარეობების იდენტური თვისებები, გამყოფი ზღვრის გავლენის გარეშე.
- კრისტალურობის ხარისხი შეიძლება გამოისახოს როგორც მასური ან მოცულობითი ფრაქციის სახით ორივე სიდიდე დაკავშირებულია wc = ϕc ρc / ρ , სადაც ρ და ρc, შესაბამისად, არის მთლიანი ნიმუშისა და კრისტალური ფრაქციის სიმკვრივეები.
- კრისტალურობის ხარისხი შეიძლება განისაზღვროს რამდენიმე ექსპერიმენტული მეთოდით; მათ შორის ყველაზე ხშირად გამოიყენება: (i) რენტგენის სხივების დიფრაქცია, (ii) კალორიმეტრია, (iii) სიმკვრივის გაზომვა, (iv) ინფრაწითელი (იწ) სპექტროსკოპია.
|
