ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

configuration (stereochemical) კონფიგურაცია (სტერეოქიმიური)
In the context of stereochemistry, the term is restricted to the arrangements of atoms of a molecular entity in space that distinguishes stereoisomers, the isomerism between which is not due to conformation differences. სტერეოქიმიის კონტექსტში მოცემული ტერმინი შემოიფარგლება სივრცეში მოლეკულური ერთეულის ატომების განლაგებით, რომელიც განასხვავებს სტერეოიზომერებს და რომელთა შორის იზომერია არ არის განპირობებული კონფორმაციული განსხვავებებით.
See also: absolute configuration | relative configuration | ასევე იხილეთ: აბსოლუტური კონფიგურაცია | ფარდობითი კონფიგურაცია |
Source | წყარო:
  1. PAC, 1996, 68, 2193 (Basic terminology of stereochemistry (IUPAC Recommendations 1996)) on page 2204
  2. PAC, 1994, 66, 1077 (Glossary of terms used in physical organic chemistry (IUPAC Recommendations 1994)) on page 1099