ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

characteristic მახასიათებელი
in analytical chemistry ანალიზურ ქიმიაში
A property or attribute of a material that is measured, compared or noted. Attributes are ordinarily qualitative characteristics, but quantitative characteristics (variables) may be converted into attributes by assigning items to certain categories on the basis of the measured values. The value of the characteristic determined as a result of an observation or test is the observed value; when determined by a specified test method, it is called the test result. The concentration or quantity of an analyte as estimated by use of a sample is usually the characteristic of interest in analytical chemistry. მასალის თვისება ან პარამეტრი, რომელიც შეიძლება გაიზომოს, შედარდეს ან აღინიშნოს. პარამეტრები ჩვეულებრივ ხარისხობრივი მახასიათებლებია, მაგრამ რაოდენობრივი მახასიათებლები (ცვლადები) შეიძლება გარდაიქმნას პარამეტრებად გარკვეული კატეგორიების ელემენტების მინიჭებით გაზომილი მნიშვნელობების საფუძველზე. დაკვირვების ან გამოცდის შედეგად განსაზღვრული მახასიათებლის მნიშვნელობა არის დაკვირვებული მნიშვნელობა; სპეციფიკური ტესტის განსაზღვრის შემთხვევაში მას ტესტის შედეგს უწოდებენ. ანალიზის კონცენტრაცია ან რაოდენობა, როგორც შეფასებულია ნიმუშის გამოყენებით, ჩვეულებრივ წარმოადგენს ანალიზური ქიმიის ინტერესს.
Source | წყარო:
PAC, 1990, 62, 1193 (Nomenclature for sampling in analytical chemistry (Recommendations 1990)) on page 1201