ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

activation (1) აქტივაცია (1)
in radiochemistry რადიოქიმიაში
The process of inducing radioactivity by irradiation. In general, a specification is added of the type of incident radiation (e.g. nuclear, neutron, photon) or its energy (e.g. thermal, fast). დასხივებით რადიოაქტიურობის გამოწვევის პროცესი. როგორც წესი, ტერმინს ემატება სიტყვა, რომელიც აღნიშნავს დასხივების ტიპს (მაგალითად, ბირთვული, ნეიტრონული, ფოტონური) ან მის ენერგიას (მაგალითად, თერმული, სწრაფი).
Source | წყარო:

PAC, 1994, 66, 2513 (Nomenclature for radioanalytical chemistry (IUPAC Recommendations 1994)) on page 2515