ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

polarity პოლარობა
When applied to solvents, this rather ill-defined term covers their overall solvation capability (solvation power) for solutes (i.e. in chemical equilibria: reactants and products; in reaction rates: reactants and activated complex; in light absorptions: ions or molecules in the ground and excited state), which in turn depends on the action of all possible, nonspecific and specific, intermolecular interactions between solute ions or molecules and solvent molecules, excluding such interactions leading to definite chemical alterations of the ions or molecules of the solute. Occasionally, the term solvent polarity is restricted to nonspecific solute/solvent interactions only (i.e. to van der Waals forces). გამხსნელებთან მიმართებით;, ეს საკმაოდ ცუდად განსაზღვრული ტერმინი გულისხმობს მათ საერთო გამხსნელ შესაძლებლობებს (სოლვატაციის ძალას) ხსნარებისთვის (ანუ ქიმიურ წონასწორობაში: რეაგენტები და პროდუქტები; რეაქციის სიჩქარეში: რეაგენტები და გააქტიურებული კომპლექსი; სინათლის შთანთქმის დროს: იონები ან მოლეკულები ძირითად და აღგზნებულ მდგომარეობაში), რაც, თავის მხრივ, დამოკიდებულია ყველა შესაძლო, არასპეციფიკური და სპეციფიკური მოლეკულათშორისი ურთიერთქმედების მოქმედებაზე გახსნილი ნივთიერების იონებს ან მოლეკულებსა და გამხსნელის მოლეკულებს შორის, ისეთი ურთიერთქმედების გამოკლებით, რაც იწვევს გახსნილი იონების ან მოლეკულების გარკვეულ ქიმიურ ცვლილებას.
Source | წყარო:
PAC, 1994, 66, 1077 (Glossary of terms used in physical organic chemistry (IUPAC Recommendations 1994)) on page 1151