ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

lipophilicity ლიპოფილურობა
Lipophilicity represents the affinity of a molecule or a moiety for a lipophilic environment. It is commonly measured by its distribution behaviour in a biphasic system, either liquid-liquid (e.g., partition coefficient in 1-octanol/water) or solid-liquid (retention on reversed-phase high-performance liquid chromatography (RP-HPLC) or thin-layer chromatography (TLC) system). ლიპოფილურობა წარმოადგენს მოლეკულის ან ნაწილის სწრაფვას ლიპოფილურ გარემოსკენ. იგი ჩვეულებრივ იზომება ორფაზიან სისტემაში მისი განაწილების მიხედვით. მაგალითად, ორ სითხეს შორის (მაგ., ოქტან-1-ოლსა და წყალს შორის განაწილების კოეფიციენტი) ან მყარსა და სითხეს შორის (შეკავება სისტემაში შექცევად-ფაზური მაღალეფექტური სითხური ქრომატოგრაფიისას ან თხელფენოვანი ქრომატოგრაფიისას).
Source | წყარო:
  1. PAC, 1997, 69, 1137 (Glossary of terms used in computational drug design (IUPAC Recommendations 1997)) on page 1145
  2. PAC, 1994, 66, 1077 (Glossary of terms used in physical organic chemistry (IUPAC Recommendations 1994)) on page 1123
  3. PAC, 1972, 31, 577 (Manual of Symbols and Terminology for Physicochemical Quantities and Units, Appendix II: Definitions, Terminology and Symbols in Colloid and Surface Chemistry) on page 607