ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

configuration (electronic) კონფიგურაცია (ელექტრონული)
A distribution of the electrons of an atom or a molecular entity over a set of one-electron wavefunctions called orbitals, according to the Pauli principle. From one configuration several states with different multiplicities may result. For example, the ground electronic configuration of the oxygen molecule (O2) is:

resulting in the , and multiplets.
ატომის ან მოლეკულური ერთეულის ელექტრონების განაწილება ერთელექტრონიანი ტალღური ფუნქციების ერთობლიობაზე, რომელსაც ორბიტალებს უწოდებენ პაულის პრინციპის მიხედვით. ერთი კონფიგურაციისგან შეიძლება შედგეს სხვადასხვა სიმრავლის რამდენიმე მდგომარეობა. მაგალითად, ჟანგბადის მოლეკულის (O2) ძირითადი ელექტრონული კონფიგურაცია არის:

რის შედეგადაც მიიღება , და მულტიპლეტები.
Source | წყარო:
  1. PAC, 1994, 66, 1077 (Glossary of terms used in physical organic chemistry (IUPAC Recommendations 1994)) on page 1099
  2. PAC, 1996, 68, 2223 (Glossary of terms used in photochemistry (IUPAC Recommendations 1996)) on page 2233