ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

operon ოპერონი
A functional unit consisting of a promoter, an operator and a number of structural genes, found mainly in prokaryotes. The structural genes commonly code for several functionally related enzymes, and although they are transcribed as one (polycistronic) mRNA each is independently translated. In the typical operon, the operator region acts as a controlling element in switching on or off the synthesis of mRNA. პრომოტორის, ოპერატორისა და მრავალი სტრუქტურული გენისაგან შედგენილი ფუნქციური ერთეული, რომელიც ძირითადად პროკარიოტებში გვხვდება. სტრუქტურული გენები ჩვეულებრივ აკოდირებენ რამდენიმე ფუნქციურად მონათესავე ფერმენტს და, მიუხედავად იმისა, რომ მათი ტრანსკრიფცია ერთი (პოლიცისტრონული) ი-რნმით ხდება, თითოეულის ტრანსლაცია დამოუკიდებლად მიმდინარეობს. ტიპურ ოპერონში ოპერატორული უბანი მოქმედებს, როგორც ი-რნმ-ის სინთეზის ჩართვა-გამორთვის მაკონტროლებელი ელემენტი.
Source | წყარო:
PAC, 1992, 64, 143 (Glossary for chemists of terms used in biotechnology (IUPAC Recommendations 1992)) on page 162