ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

receptor (2) რეცეპტორი (2)
in drug design წამლის დიზაინში
A receptor is a protein or a protein complex in or on a cell that specifically recognizes and binds to a compound acting as a molecular messenger (neurotransmitter, hormone, lymphokine, lectin, drug, etc). In a broader sense, the term receptor is often used as a synonym for any specific (as opposed to non-specific such as binding to plasma proteins) drug binding site, also including nucleic acids such as DNA. რეცეპტორი წარმოადგენს ცილას ან ცილოვან კომპლექსს, რომელიც მოთავსებულია უჯრედში ან განლაგებულია მასზე. რეცეპტორს შეუძლია სპეციფიკურად ამოიცნოს და დაუკავშირდეს ნაერთს, რომელიც მოქმედებს როგორც მოლეკულური მესენჯერი (ნეიროტრანსმიტერი, ჰორმონი, ლიმფოკინი, ლექტინი, წამალი და ა.შ.). უფრო ფართო გაგებით, ტერმინი რეცეპტორი ხშირად გამოიყენება, როგორც სინონიმი ნებისმიერი სპეციფიკური (არასპეციფიკურისგან განსხვავებით, როგორიცაა პლაზმის ცილებთან დაკავშირება) წამლის დამკავშირებელი უბნისათვის, ასევე მოიცავს ნუკლეინის მჟავებს, როგორიცაა დნმ.
Source | წყარო:

PAC, 1997, 69, 1137 (Glossary of terms used in computational drug design (IUPAC Recommendations 1997)) on page 1149