ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

polyelectrolyte პოლიელექტროლიტი

Polymer composed of macromolecules in which a substantial portion of the constitutional units contains ionic or ionizable groups, or both.

Notes:

  1. The terms polyelectrolyte, polymer electrolyte, and polymeric electrolyte should not be confused with the term solid polymer electrolyte.
  2. Polyelectrolytes can be either synthetic or natural. Nucleic acids, proteins, teichoic acids, some polypeptides, and some polysaccharides are examples of natural polyelectrolytes.

 

Synonyms: polymer electrolyte, polymeric electrolyte

პოლიმერი, რომელიც შედგება მაკრომოლეკულებისგან, რომელშიც სტრუქტურული ერთეულების მნიშვნელოვანი ნაწილი შეიცავს იონურ ან იონიზირებად ჯგუფებს, ან ორივეს.

 

შენიშვნები:

  1. ტერმინები პოლიელექტროლიტი, პოლიმერ- ელექტროლიტი და პოლიმერული ელექტროლიტი არ უნდა აგვერიოს ტერმინთან მყარი პოლიმერული ელექტროლიტი.
  2. პოლიელექტროლიტები შეიძლება იყოს სინთეზური ან ბუნებრივი. ნუკლეინის მჟავები, ცილები, ტეიქონის მჟავები, ზოგიერთი პოლიპეპტიდი და პოლისაქარიდი ბუნებრივი პოლიელექტროლიტების მაგალითებია.

 

სინონიმები: პოლიმერ-ელექტროლიტი, პოლიმერული ელექტროლიტი

Source | წყარო:
PAC, 2006, 78, 2067 (Terminology of polymers containing ionizable or ionic groups and of polymers containing ions (IUPAC Recommendations 2006)) on page 2072