ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

chromosome ქრომოსომა
A self-replicating structure consisting of DNA complexed with various proteins and involved in the storage and transmission of genetic information; the physical structure that contains genes (cf. plasmid). Eukaryotic cells have a characteristic number of chromosomes per cell (cf. ploidy) and contain DNA as linear duplexes. The chromosomes of bacteria consist of double-standed, circular DNA molecules. თვითგამრავლებადი სტრუქტურა, რომელიც შედგება სხვადასხვა ცილასთან დაკავშირებული დნმ-ისგან და მონაწილეობს გენეტიკური ინფორმაციის შენახვასა და გადაცემაში; ფიზიკური სტრუქტურა, რომელიც შეიცავს გენებს (შდრ. პლაზმიდი). ეუკარიოტულ უჯრედებს თითოეულ უჯრედში აქვს ქრომოსომების დამახასიათებელი რაოდენობა (შდრ. პლოიდობა) და შეიცავს დნმ-ს ხაზოვანი ორმაგჯაჭვიანი სახით. ბაქტერიების ქრომოსომა შედგება ორმაგჯაჭვიანი, წრიული დნმ-ის მოლეკულებისგან.
Source | წყარო:
PAC, 1992, 64, 143 (Glossary for chemists of terms used in biotechnology (IUPAC Recommendations 1992)) on page 150