ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

biomarker ბიომარკერი
A parameter that can be used to identify a toxic effect in an individual organism and can be used in extrapolation between species, or as an indicator signalling an event or condition in a biological system or sample and giving a measure of exposure, effect, or susceptibility. The term "biomarker" is generally used in scientific publications. In occupational hygiene and health, "biological monitoring" and "biological effect monitoring" are used with the meaning "monitoring biomarkers". პარამეტრი, რომელიც შეიძლება გამოყენებულ იქნეს ცალკეულ ორგანიზმზე ტოქსიკური ეფექტის იდენტიფიცირებისთვის და სახეობებს შორის ექსტრაპოლაციისას, ან როგორც ინდიკატორი, რომელიც იძლევა მოვლენის ან მდგომარეობის სიგნალს ბიოლოგიურ სისტემაში ან ნიმუშში და იძლევა ზემოქმედების, ეფექტის ან მგრძნობელობის საზომს. ტერმინი "ბიომარკერი" ზოგადად გამოიყენება სამეცნიერო პუბლიკაციებში. შრომის ჰიგიენასა და ჯანმრთელობაში „ბიოლოგიური მონიტორინგი“ და „ბიოლოგიური ეფექტის მონიტორინგი“ გამოიყენება „ბიომარკერების მონიტორინგის“ მნიშვნელობით..
Source | წყარო:

1.PAC, 2001, 73, 993 (Risk assessment for occupational exposure to chemicals. A review of current methodology (IUPAC Technical Report)) on page 1022

2.PAC, 2004, 76, 1033 (Glossary of terms used in toxicokinetics (IUPAC Recommendations 2003)) on page 1042