ქიმიის ტერმინთა განმარტებითი ლექსიკონი

 

enzyme induction (1) ფერმენტის ინდუქცია (1)
in general chemistry ზოგად ქიმიაში
The process whereby an (inducible) enzyme is synthesized in response to a specific molecule (cf. inducer). The inducer molecule (often a substrate that needs the catalytic activity of the inducible enzyme for its metabolism) combines with a repressor and thereby prevents the blocking of an operator by the repressor. პროცესი, რომლის დროსაც ხდება (ინდუქციური) ფერმენტის სინთეზი კონკრეტული მოლეკულის საპასუხოდ (შდრ. ინდუქტორი). ინდუქტორის მოლეკულა (ხშირად სუბსტრატი, რომელსაც სჭირდება ინდუქციური ფერმენტის კატალიზური აქტიურობა მისი მეტაბოლიზმისთვის) ერწყმის რეპრესორს და ამით ხელს უშლის ოპერატორის დაბლოკვას რეპრესორის მიერ.
Source | წყარო:

PAC, 1992, 64, 143 (Glossary for chemists of terms used in biotechnology (IUPAC Recommendations 1992)) on page 152